Azmedip gittiğim dünya yolunda
Bir ömür tükettim, geldim sonuna
Gittiğim bu yolda, yıllar geçerken,
Bilseniz ne çok iş, geldi başıma.
Genç idim, başında yola çıkarken
Yorulmak bilmezdim, yolda giderken
Bir rahvan at gibi, koşmuş dururken
Yoruldum, sonunda geldim bu güne
Bir ömür bitirdim, nice yollarda
Gittim’ de yıllarca, heybem sırtımda
Yoruldum en sonra, yolun sonunda
Yaşama azmi yok, şimdi içimde
Şimdi ben sorarım kendi kendime
Sen nasıl koştun’ da geldin bu güne
Bir cevap veremem, gider gücüme
Bitirdim bir ömrü, çünkü yollarda.
Düşünür dururum, şimdi halimi
Hiç kimse gelmez’ ki döksem içimi
Yalnızlık içinde, kendi kendimi
Avutur oldum ben, ömrün sonunda.
Kul Yüksel, yalnızlık çekip dururken
Dost arar dökmeye, dertli içini
Ömrünün sonunda, ah of çekerken
Soran yok dostlardan, onun derdini.
Ahmet Yüksel Şanlı er
08 Haziran 20
Kayıt Tarihi : 8.6.2020 14:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!