Geçeli çok oldu yaşımız kırkı
Anzer’den azıcık bal yeter bana
Sanmayın bu gönül “ayrancı parkı”
Kanmaya, biricik gül yeter bana
Hükmetse bahtıma ruhumun eşi
Gözleri gözümde kursa bağdaşı
Kirpikler destursuz dökse gözyaşı
Gamzede damlacık göl yeter bana
Yaşatırken canı her mevsim bahar
Gölgesi cennetten yapar hissedar
Düşkondu kurmaya mahşere kadar
Gönlünde ufacık dal yeter bana
Gül dalından başka bir yerde ötmem
Çekerim nazını şikayet etmem
Dalından bıraksa, “yolundan gitmem”
Aşk küpü, gıp gıcık kul yeter bana
Götürür her yere hayal atımız
Saraylardan evlâ gönül katımız
Olmasın gökyüzü artık çatımız
Gönlünde küçücük hol yeter bana
Aşk denince, ötesini tersleyen
Derdini derdimle bir göğüsleyen
Delibal’ın hayalini süsleyen
Bir ömür sıcacık el yeter bana
9 Haziran 2017
Celil ÇınkırKayıt Tarihi : 10.6.2017 18:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!