Bir insan hayatıydı sana olan aşkım;
Çocukluk,gençlik,olgunluk ve yaşlılık.
-Başlarda çocukça sevdim masum,saf temiz bir mülteci çocuğu gibi sorgusuz sualsız sevdim.
-Sonra feda etmeyi öğrendim.Önce kendimi sonra bu uğurda önüme çıkan her engeli yani gençliğimi heba ettim.
-Olgunluk dönemiydi hiçbir zaman biz diye bir şey olmayacağını anladığımda,ateş çemberinde kalmış bir akrep misali;yavaş yavaş umutsuzluğun pençesine düştüm.
-Yaşlılık dönemiydi farkına vardığımda;Tek başma saf ve temiz duygularla açtım gözlerimi dunyaya,senle kapadım gözlerimi içime sinen kokunla....
Özcan ÇokanKayıt Tarihi : 10.11.2019 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!