Gittiğin günden beri inan kendimde değilim.
İtiraz etmiyorum artık şizofrenik deliyim.
Yalnızlık değil de sensizliğe esirim
Gözlerine gördüğümde onlara bir ömür derim.
Zaman geçtikdi çe ölüme bir adım yaklaşırım.
Biraz gelsen bana doğru tekrar yaklaşalım.
Sen ben sensizlikte de iyice yaşarım.
Peki şimdi nerede benim o çok sevdiğim karım?
Şimdi sensiz daha çabuk geçiyor gündüzler.
Peki neden bitmek bilmiyor bir türlü geceler.
Bir kaç saniyede olsa lütfen yanıma gel.
O güzel kokundan odama koyuver.
Belki o zaman bir anlamı olur gecelerin.
Şimdi hangi piçe bakıyor o boncuk gözlerin.
Görürsem el ele öldürürüm, beni bilirsin.
Ben cinnete meyilliyim de senin kime meyilin?
Yine bana sarıyor senin ki bak avuçlarım kaşındı.
Ama evinin önünde görünce onu katladım.
Git hemen yanına bak kaşı gözü patladı.
Bana bulamazsın ama onun yarasına bul bir yara bandı.
Kayıt Tarihi : 26.3.2013 17:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!