Sevdâ dolu gözlerden iki damla süzüldü,
Karanlıklar tutuştu, içindeki yangından.
Bir köşede mahzun bir yürek yine üzüldü,
Havalandı martılar, ufuktaki enginden...
Kızıl-sarı yapraklar, son rüzgârla döküldü,
Güneş, ömrün ufkundan sessiz sessiz söküldü.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
