Sevdâ dolu gözlerden iki damla süzüldü,
Karanlıklar tutuştu, içindeki yangından.
Bir köşede mahzun bir yürek yine üzüldü,
Havalandı martılar, ufuktaki enginden...
Kızıl-sarı yapraklar, son rüzgârla döküldü,
Güneş, ömrün ufkundan sessiz sessiz söküldü.
Ömür geçti, boyunlar çaresizce büküldü,
Yorgun ruhlar da şimdi kaçarlarken kendinden....
Dökülmüş yaprakları goncaların, güllerin,
Ne kadar uzak kaldı, o sevdiğim ellerin.
Bir yürek yangınından arta kalan küllerin
Uçuşması ne hazin, yaşanan aşk cenginden...
18 Ekim 2012
Dost kalemlerden:
Son kuş da göçüp gitti, boş bırakıp kafesi,
Sustu bütün sevdalı şarkılarda dost sesi.
Tükendi yavaş yavaş sevdaların nefesi
Bir gönlü ayırınca felek, gönül denginden.....Ünal Beşkese
Kayıt Tarihi : 19.10.2012 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alan : Halenur Kor
Konu : Yn: şiir
Son kuş da göçüp gitti, boş bırakıp kafesi,
Sustu bütün sevdalı şarkılarda dost sesi.
Tükendi yavaş yavaş sevdaların nefesi
Bir gönlü ayırınca Felek, gönül denginden...
Bu güzel şiirinizi gönülden kutluyor ve şiirdeki hüzne, ben de bir dörtlükle katılıyorum Halenur hanım,
saygım ve sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (17)