Güya biz seninle rüyalardaydık,
Hasret bitecekti uykuyla birlik.
Ne biçim pespembe hülyalardaydık,
Hasretler içinde gerçeğe girdik.
Verseydin elini benim elime,
Gereksiz kalırdı tek bir kelime,
Eklerdim ömrümü senin ömrüne
Bir ömür boyunca gülebilirdik.
Gülüşün olurdu cevap çağrıma,
Dayardın başını yanık bağrıma,
Çareler bulurdun şu kalp ağrıma,
Yaşları gözlerden silebilirdik.
Ne çile kalırdı ne dert ne keder,
Bizleri baş başa bulurdu kader,
Yaşardık yan yana her gün beraber,
Ölüme birlikte gidebilirdik.
(HANÇER YARASI isimli Hece Şiirler ‘inden > 14-15/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 21.8.2004 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/21/bir-omur-boyunca-gulebilirdik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!