Bir Ömür Böyle Geçti Şiiri - Bahri Köksal 2

"Bir varmış bir yokmuş " diye başlar hikaye
Bir çocuk doğar kışın tam ortasında
Aylardan Ocak ayı
Bir çula sararlar,hava soğuk,her taraf buz
Eğrelti bir yapının içidir odası
Doğrusu serentidir.
Aile çok sevinir oğlunun doğumuna.
Babası yoktur yanlarında
Askerliğini yapıyordur
Çok uzaklarda Çanakkale
Hem de otuz altı ay.
Çocuk zor şartlarda büyür
Aç-susuz yokluk içinde..
İlkokula başlar o köyde..
Koşa-oynaya geçer günler.
Sonra Ortaokula başlar şehirde
Alışmaya çalışır şehir yaşamına
Ürkek ve çekingen...
Üç yıl aynı giyeceklerini giyer.
Sonra lise yılları başlar...
samimi,dostluklar,arkadaşlar edinir,
Aradan yıllar geçer Öğretmen olur.
Tam otuz iki yıl..Az zaman değil.
Aklar düşer simsiyah saçlarına.
Her beyaz telinde yıllar vardır.
Sevinçli,hüzünlü,mutlu-mutsuz...
Ömür dediğin nedir ki
Şairin dedği gibi
"Ömür bir nefes arasıdır".
Bugün yarın dolar yaşamın sonu
Umulmadık bir zamanda
Hayaller gerçekleşmez belki
Hiçbir şey tamam değildir.
Yaşam noktalanır belki de.
Ardından ağlamalar,sızlamalar başlar
Ahlar-vahlar bir iki gün sürer.
Sonra unutulur her şey...
Belki mezar taşında
Doğum ve ölüm tarihleri vardır.
Bir yaşam tamamlanır
Hatıralarda,fotoğraflarında
Gizlenir tüm duygular..
Bayramlarda saklanır ziyaretler
Belki de yıllara...
Belki de dünyaya hiç gelmemiş gibi..
Eski resimlere takılır gözler
Çok yetersiz kalır
İşte o zaman tüm sözer...

A.Bahri KÖKSAL - 4 Şubat 2025