Aynalar yalan söyledi bana,
bir kez daha vurdu yüzüme,
ve öylece karşımda durdu,
dışımdaki ben,
aynalar kimi zaman dostumuz oldu,
kimi zaman sırlarımızı dinledi,
anlatan da, dinleyen de bizdik aslında,
aynalar bahaneydi,
ve başkalarının gördüğü,
aynada ki biz olduk hep,
aynaya ilk bakan biz,
başkalarına asla öyle bakmadık,
ve yenildik hep,
aynada ki kendimize,
gözlerimizi kapatsakta karşısında,
açtığımızda, bizi izlediğini gördük,
ilk şiirlerimizi okusakta karşısında,
sustuğumuzda sustuğunu gördük,
bir ömür boyunca,
'ömrümüzü aynalarda çürüttük'
Kayıt Tarihi : 7.2.2003 14:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Özabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/02/07/bir-omur-aynalarda.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)