Bir Ömür Şiiri - Yaşar Ertaç

Yakın akraba evliliği dediler,
Üç kardeş sakat kaldınız.
Belirli bir yaştan sonra,
Koşup oynayamadınız.
Yıllardır akülü sakat arbanla,
Gelip gidersin yollarda.
Selam verirsin sağa sola.
Çocukluk arkadaşımsın,
Hem birazda sırdaşımsın.
Bilmem kaç kez anlattın,
Anlatmaktan bıkmadın.
İstanbula gitmiştin.
Yaşın onbeş kadardı.
Kaldığın on beş gün kadar.
Yürüyordun o zaman,
Yürüyüp koşuyordun.
Bir kız tanıdın İstanbulda,
Sıcak sım sıcaktı,
Öylesine neşe dolu,
Öylesine güzeldi.
Belki bir kaç saatti,
Belkide bir kaç gündü,
Bütün gördüğün onu.
Yıllarca unutmadın,
Bilmem kaç kez anlattın.
Bir bakışı,
Bir gülüşü,
Bir sözü.
Belkide ilk aşkındı o,
Belkide son aşkında o.
Aradan yıllar geçti,
Sen hala unutmadın.
Bilmem kaç kez anlattın,
Anlatmaktan bıkmadın.
Bilirim unutmazsın,
O bakışı,
O gülüşü,
O sözü,
Bir ömür.