Satır satır eksiliyor ömürden,
Birde bakmışsın sona gelmişsin.
Her satırda anarsın kendini,
Yeniden, yeniden.
Bir esma lütfeder hûda,
Tam satırın ortasında,
Paçavra gibi kalmışsın ortada.
Dilersin o an yeniden, yeniden.
Layığı bu değil miydi zaten?
Tam heves etmiş iken,
Hidayete eremeden,
Hemide sevgisine muhtaç iken.
.....
Fevzi AbacıoğluKayıt Tarihi : 10.6.2024 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!