Bir ömrün nefes izleri Şiiri - Oktay Çekal

Bir ömrün nefes izleri…

Bir garip yalnızlık dolanır,
Ayaklarıma…
Gözlerimde saklanır,
Duygu denizlerim.
Yağar gibi gökyüzünden,
Sevgin alır götürür, yüreğimi…
Sonra;
Bulutlar boşluğa bırakır,
Damla olur düşerim umutlara,
Duygularım kabarır,
Tenimde aşk kokarım…

Ruhumun, karanlık sokaklarına,
Düşer gölgem,
Ayın ışık yansımasında,
Oynar gibi
Beden ritminde, konuşurum.
Aslında kör bakışın, göremediği yerde,
Alışılmamış güzellikte,
Yürekli sevdalar doğar.
Zamanın katmerli soluğunda yaşanan,
Bir ömrün nefes izleridir.
Tende kalır,
Yaş çizgilerine derin dokunur…

Oktay ÇEKAL
24.07.2014-23.33