Bir Ömrün Anotomisi 'bey-za'

Önce tutuştu deniz,
Sonra garib bir azaba dönüştü,
Ayın şafağında kayboldu yüzün,
Ve….
Karardı gökyüzü gidişinin matemiyle,
……gök kubbede senin adın………
…BEY-ZA
……………………….
İçimdeki yangını hiçbir yağmur dindirmiyor,
Mağbedine dokunan toprak gibi bir alsan yanına beni,
Kanadını kırık gökyüzünün şimdi,
Umutlarımı biriktirdiğimiz o ev dahi satıldı,
Şimdi on katlı bir bina,
Ve…… Beyza….
Her gün binlerce insan ezip geçiyor beni yokluğunda,
Ne olur anla…..
………………………………
Senden sonra mahremimizi çaldılar beyza,
İçtiğim her damla kan,
kızılı gözlerimde yaşıyor,
ve….
Beyza…
Keşke sarsan yeniden yada gelebilsem yanına,
ya kırılırsa cennetinde gülümsemen,
nasıl bakarım yüzüne……
Beyza…
………………………………………….
Hangi göz düşümünde kalır hayalin,
Yada parça parça olur bir gün bütün pencereler,
Her evden gelir kokun,
Her kapı zilinde senin adın,
Bütün kitaplarda gidişinin acı sureti…..
Yapışırda tenime,
bu acı bitmez Beyza….
…………………………………
Dokunamıyorum artık resimlerine,
Gözlerine bakamıyorum Beyza,
Gözlerin intiharı mahşer,
Çıkıp da gelsem ansızın sarılsam sana,
Güneş artık avuçlarımı ısıtmıyor Beyza,
Hangi kirli sularda boğuldu düşlerim,
Hangi helalimle gelirim yanına,
Bu günah eğdirmez mi mahşerde başımı aşağıya…..
………………………………………
Beyza…..
Yıkılmış bedeninde titriyor her gece yorgun bir hüzün,
Rüyalarımda sen acıyorsun kapıyı,
Sıcacık bir evin telaşında mutluluklar getiriyorsun,
Ve gece düşüyor yağmur bu şehre,
Kokun kalıyor senden sonra,
Cennetin kokusu doluyor evime,
Cennetten sesleniyorsun duy diye,
Duyuyorum da sesim sana gitmiyor Beyza,
Alsana beni de yanına,
Bu acı dinmiyor Beyza….
………………………..
Çoktan astılar beni Beyza,
yokluğunun ilmeğine,
Ve hayallerimize leke sürdüler Beyza,
Kirlendi ruhum yokluğunda,
Artık dokunamıyorum toprağına,
Bu günah yakarda kavurur beni,
Gecem aydınlıktı gündüzüm aydınlık
İnan şimdi farkı yok birbirinden,
Sensiz her yanım zindan karası,
Her yanım yalnızlık……
Anla Beyza …….
…………………………………………………….
Kolumu kanadımı kırdılar Beyza,
Her yanım uçurum her yanım acı,
Çıkıp ta gelsen,
Tutsan ellerimden,
Mavisi yok artık gökyüzünün,
Cehennemi içimde yaşıyor,
Dirhem dirhem eriyorum Beyza,
Liğme liğme ettiler senden kalanları,
Her gün bir musallada yatıyorum,
Kılınıyor namazımda,
Ölmeyi beceremiyorum Beyza….
………………………….
Mümkün mü seni anlatmak,
Varlığın içimde kelimelerin yalnızlığına sıkışmış,
Bir bir değişiyor mevsimler,
Hiçbir mevsim seni vermiyor bana,
Gözlerimin ekranında gidişinin resmi kalmış,
Ferinde hep acı Beyza,
Kızıl başlı atlara biner gelirim bir gün,
Bir kuşun kanadıyla mutluluk getiririm Beyza,
Sakla düşlerimi yinede,
Utanırım bakamam kimselere…..
………………………
Bozuldu masalların büyüsü Beyza,
Şimdi her karış adımda gidişinin yası,
Masumiyetimi çoktan sattı resimlerimiz,
Utanırımda giremem bir mezara,
Anla ki Beyza…
Kefenime sakladığım tertemiz düşlerimi,
Alıp gelirim bir gün sana,
Bir gün sevgilim…
masumiyetine gizlerim gözyaşlarımı,
Her damlasında bir ömrü bağışlar,
Işıl ışıl gözlerin bana….
…………………………..
Üstüm başım bir kıyametin izlerini taşıyor,
Ve hasretinle uyanıyorum her sabah,
Her gün batıdan doğuyor bu şehre güneş,
Bir öğle vakti gülümsemen saçılıyor her yere,
Yüzümde güller açıyor
Mutlu ol sevgilim diyorsun,
Mutlu ol ….
.Üzülme….
Bunca acının içinde tebessüm yakışmıyor yüzüme ….
………………………………
Beyza….
Mutluluk biblosu sandıklardan şarkılar yazdım,
Yaprak yaprak çoğalır sende geceler,
Sabahları güneşin doğuşuna ortak ederim sevinçlerimi,
Atıp bir kenara Kefenime yazdım işlemeli hüzünlerimi,

Ve bir gün Beyza…..
Senden kalan son tebessüm yapışır yüzüme,
Güler açar yüzümde….
Çıkagelirim….
Beyza….
…………………….
Ve sevgilim….
Gün olur baharında sevinçler girer koynuma çıkagelirim,
Ansızın değişir bütün mevsimler,
Bir gülümseme yapışırda tenime,
gökyüzünü aydınlatır gözlerin,
Yıldız kokulu saçlarından bir tel tel olur sırat,
Sen tutarsın ellerimden,
Baharı müjdeleyen bir kuşun kanadına yüklerim acılarımı,
yaşadıklarımı,
Ve bir gün sevgilim…..
Dağlar yılkılır isyanımı duyarda,
Sancısı cehennem olur benden kalanlara,
Sağır bir gece gibi yakarışlarım tutulur dilimde
sana haykıramam..
…………………….
Beyza…..
Geçip giden bütün mevsimlerin sızısı bu,
Yağmuru hep kanlı bu şehrin,
Güneşi karanlık,
Tarifsiz düşlerimde açan çiçekler soldu,
Soluk bir eylülün izleri her yerde,
Gamzelerime gidişinin hüznü yapışmış resimlerim,
İçimde ölümün özlemi varken,
Hangi hayat sarar benide yaşarım….
………………………….
Ve Beyza,
Elbeti nihayet son bulur yüzümde hüznüm,
Gelişi sana doğar hürriyeti güneşin,
Yalnızlık terk edince düşlerimin kıyısında,
En engin okyanuslar boğar beni sığamam.
Ve Beyza,
Gül rengi sancılarım diner bir gün,
Saçlarının bir teline tutunurum,
Adını yankı yapar dağlar, duyarım sesini,
Mahşerime sakladığım hüzün mehtaplı şiirlerimle,
Çıkagelirim…
………………..
Mahşerde sen aç kapıyı Beyza,
Cennetten güzelliğin vurur gözlerime anlarım gelişini,
Kalbimin sancıları dinsin artık Beyza,
Kan kızılı gözlerim aynalardan kaçarken,
Bir günlüğüne olsa gir koynuma…..
Al götür beni uzaklara…..

BEYZA…
Bu şehir o eski güzelliğini kaybetti senden sonra,
Bu şehir bıraktığın o aşkı katletti senden sonra……
Anla Beyza…….
…………………………………………..
Anla ki Beyza….
Senden sonra her şey eksik her şey yarım,
Bu şehir bıraktığın kan kızılı kıyametinde,
Yokluğunun depreminde,
Ömrümün kaç bininci şiddeti bu,
Yokluğunla can çekişiyorum,
Her gün bir mezar taşına adım yazılıyor …..
Ölmeyi beceremiyorum……
Beceremiyorum…….
BEY-ZA……………..
NE OLUR AL YANINA….