Bir Ömre Nazar Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Hangi taştan yontulmuş,şu garip kafatasım?
Kainat zerre zerre içinde raksediyor...
Buzları tutuşturan bir alev, ihtirasım
Çığlığım, yıldızlardan fezaya aksediyor..

Güz gelmiş; yaprak değil, dökülen hayallerdir
Dün ölmüş, hal perişan, yarın elbet ölecek!
Ortasında zavallı, ben; zavallı, nedendir
Hüngür hüngür ağlasam, herşey bana gülecek..

Zaman; yanımda akan berrak, sessiz bir nehir..
Kenarında oturup beklesem mi diyorum?
Rabbim’in nizamı bu, bir nurlu kayık gelir
İstesem, istemesem bu günü bekliyorum.

Okunmamış bir mektup, yar diyerek koşuyor
Semaya hançer hançer fışkıran alevlere..
Batan gün, ötelerden bir haber mi taşıyor?
Niçin çıkar sokaklar, taş yürekli evlere?

Beyaz bir bulut, akan; bir bitmez yeşil deniz
İki yanımdan her gün, hayallerle haşre dek...
Bu nurani alem ne? Biz, yarabbi nerdeyiz?
Hakikatı emziren rüya ne gün bitecek? ..