Ganj'ın Hüznü Şiiri - Buğra Kaan Sermihan

Ganj nehrinde çürümüş kollarımla
taşıdılar beni cehenneme
Ah zavallı ruhum !

Soğuk bir nehirden
ateşe götürdüler beni
yanmaktan kül olmuş kalbimi
bir saç teline kurban verdiler
dilime dolandı adında
tüm suallere seni söyledim

ben sırattan değil kendimden geçiyordum
ben ateşten değil kordan geçiyordum
rotasını kaybetmiş bir kayık üzerinde
ben ! kendi cehennemime gidiyordum

on sekizdi yaşım
gençliğimin azabı
gayya kuyusuna düştüm
her uzatılan ipte
idamlardan geçtim

Mukaddes kitaplarda adıma yer yok
etimden aldım ruhuma yamadım
bir ömre kendimi kurban adadım
sıratta takatim yok
ben bir ateşe odun taşıdım

İnanmıyorsun !
Yandım diyorum
Sudan ayırdılar beni
Dalgaları kor olan bir buzula attılar
Buz dağında yaşadım diyorum
Görünmeyen yüzlerin ardında

İnanmıyorsun

Bedenimden azat edildim !