Bir Ömre Kaç Beden Sığar

Garip bir edebiyatın peşinde koştum yıllarca.
Sanki soran oldu mu ?
Hayatın nasıl gidiyor?
Bunca sene kendi doğrularının peşinden,
Nasıl haykırdın sen diye ?
Sorsalardı eğer verilecek bir cevabım yoktu onlara .
Uğradığım ziyan,
Bin kere yine bu dünyaya gelsem,
Yapacağım iyilikten daha büyük kalır.
Ve hala fedakarca hamlelere,
İhtiyaç duyuyor naçiz bedenim,
Susuz kalan çölün ortasından seslenip.
Dedim ya bir garip türküsüdür gidiyor...
Dışarıdan baksam asmalı köprü,
İçeriden baksam; sonu olmaz bir öykü.