Oturmuş kalem elimde sana bunları neden anlatıyorum?
Dar zamanlar yaşıyorum…
Hata üstüne hatalar yapıyorum. En büyük hatam, seni vazgeçilmez sanmam oldu her hâlde…
Nefes almalarımdan, seni düşündüğüm her anı yazma çabam niyeydi?
Neden hep düşüncelerimi seninle ilişkili kılıyorum? Neden hep sanki geçmişe hayranmışım gibi biteviye seni anlatıyorum?
Aslında her anlatışım senin güzelliklerinle dolu, yaşamımın kesitlerini döküyorum cümlelerle gözümün önüne… Her cümlem senden bir parçamı alıp koparıyor kağıtların üstüne…
Tamamını Oku
güzeldi.....tebrikler....teşekkürler.....
Sövmek, saymak, öfkelenmek bitti…
Bu ipin sonu geldi, gerdiğin ip koptu…
Yalnız bıraktığın yürek terk ediyor bedenini, gözlerin kararması, yaşlanması, ıslanması, beyhude.
Hayattan alınacak bir şey kalmadı, artık, hesaplaşma son safhasına dönüştü, son hırıltılar bunlar, bizim dediğimiz her şey benim oldu, ben oldum, artık ben kaldı… Belki de uzun zamandır ilk defa ben kaldım biz bitti…
Havasız yaşanmaz be garibim, yaşanmaz… Kaç nefes hediye ettiysen aldın… İşte, ne varsa senin oldu…
işte ne varsa senin oldu banamı kalan yada boş ver bilme en iyisi.......
mükemmeldi üstadım mükemmeldi.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta