Bir Olur mu Allah'ım Şiiri - Osman Erdoğmuş

BİR OLUR MU

“Yaratanın ismiyle oku” dedin kuluna,
Elçileri gönderdin, davet ettin yoluna,
Akıl ve hikmet verdin, düşer diye oyuna,
Bilenlerle bilmeyen bir olur mu Allah’ım.

Sana inanan insan sadık olur sözüne,
İman kalbe girince nur saçılır yüzüne,
Nefsini taşa çalıp, Resulünün izine,
Gelenlerle gelmeyen bir olur mu Allah’ım.

Kullarına hizmette cana takar dişini,
Çorbasına su katıp, paylaşıyor aşını,
İnim inim inleyen, mazlumun gözyaşını,
Silenlerle silmeyen bir olur mu Allah’ım.

Emirlerinle örer hayatın dokusunu,
Huzurunu kaçıran günahın korkusunu,
Gecenin bir vaktinde, o tatlı uykusunu,
Bölenlerle bölmeyen bir olur mu Allah’ım.

Sevdayla yanan yürek, açıp-kapar çağları,
Bilir ki, imtihandır, bu dünyanın bağları,
Tüm zorluklara rağmen, Senin için dağları,
Delenlerle delmeyen bir olur mu Allah’ım.

Dört mevsim Senle olmak, baharında, kışında,
Dünyadaki evinde, “Hacer Esvet” taşında,
Nimet verdiklerinle, “Havz-ı Kevser” başında,
Gülenlerle gülmeyen bir olur mu Allah’ım.

İsmin yücelsin diye, sağa-sola sapmadan,
Cennet ve cehennemin hesabını yapmadan,
Sana kavuşmak için, gözlerini kırpmadan,
Ölenlerle ölmeyen bir olur mu Allah’ım.

Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA

Bütün nimetlerini sen verirsin bizlere,
Sen derman verenimiz,yaşlı yorgün dizlere,
Sevgileri tattırdın,pırıl pırıl gözlere,
Sevenlerle sevmeyen bir olurmu Allah'ım. Belene