Şu cansız bedenime bakıp da alık alık,
Fanilikten dem vuran şuursuz kalabalık!
Bilin ki; söylenmemiş nice sözlerim vardı,
Söyleseydim, gökyüzü halinize ağlardı!
Size, ‘çözdüm’ deyince, ‘evrendeki sırları’,
Nasıl da arsız arsız yüzüme gülmüştünüz!
Oysa ben yaşıyorken gelecek asırları,
Siz, zavallı dostlarım, çoktandır ölmüştünüz!
16 Haziran 1999
Ankara
Kayıt Tarihi : 17.12.2008 12:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!