Hastaydım,
Ciğerlerime tam dolmuyordu oksijen
Seninle dans edememem,
Seninle birlikte denize girip
Kulaç atamamam işte hep bu yüzden.
Seninle hayata yeniden dört elle sarılmışken
Seni kaybetme korkum yüreğimi aşındırırken
Söyleyemedim tüm bunları,
Beni anlamanı bekledim.
Ama sen birlikte denize girelim isterdin,
Birlikte dans etmek isterdin.
Dansın en anlamlı yerinde
Nefesim anlamsızca bitiveriyordu.
Biliyorum, yetmiyordu
Söyleyemiyordum
Çünkü çok seviyordum.
Farkındaydın,
Uyum sağlıyordun, seviyordun.
Ama bir gün
Bir gün bıktın usandın
Bırakıp gittin beni
Ciğerimi, kalbimi sökerek
Her şeyi yok ederek
Her şeyi süpürerek
Ve gözlerimi
Sensizliğe hapsederek.
Kayıt Tarihi : 27.6.2015 20:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!