*Bir Ölünün Gözyaşları*(hatasız olan)

Gözlerinde,unutmak isterdim bildiğim herşeyi,
Gözlerinde,yeniden doğabilmek,hayata;
gerçeksiz,acısız,sonsuz olan her neresiyse işte oraya.
Şimdi umutlarım yüzünü asmış duruyor karşımda.
Güneş gökyüzüne gün geçtikçe dahada bir kızıyor.
Ay gecenin kollarında ağlıyor.
Bense kollarını arıyorum,
yaklaştığımda kaybolan,uzaklaştığımda netleşen,
gerçekliğini arıyorum.
Oysa sen orada bir yerledesin,varsın,biliyorum.
Biliyorum,ama bulamıyorum...
****
Hayatı almak için,umutları bozdurmak gerekiyormuş.
Umutların üstündense olmayacak hayaller artmış.
Böyle bir ticaretmiş yaşamak.
Senin yokluğunsa bulamadığım kefen parammış.
****
Evlerimizin önünde yakılan ateşleri hayal ediyorum.
Bu sırada gözlerin dahada parlıyor dünyamda.
Umutlarım yanıp kül oldukça,gözlerini anımsamam bundanmış.
Küllerin arasından bir sensizlik doğuyor.
Gözlerin başka yöne bakıyor,ben arkanda kalıyorum.
Adımlarınsa daha bir hızlanıyor.
Evlerimizin önünde yakılan ateşler küçülüyor,
hayaller bitiyor,
bir ben,bir sensizlik kalıyor küllerin başında.
Gözlerim körleşiyor,
artık sadece sensizliği görebiliyorum.
Gerisi yokmuş,gerisi yalanmış,gerisi hiç olmamış gibi.
Evime kapanıyorum.
Elimde kalan anılarla,sensizlik zindanının parmaklıklarını yapıyorum.
Ve anlıyorumki bir gün olsun çıkamayacağım burdan.
Sense benden uzakta olan her yerdesin.
Aynı anda bütün zamanları yaşıyorsun.
Benden başka herşeyi görüyorsun,gözlerin sadece bana kör.
Ama yinede yanlızsın.
Bense yanlız değilim,etrafımda yokluğun dolaşıyor.
Sen bensiz kalmayı bile beceremezken,
ben sensizlikte her gün ölüyorum.
****
Çok denedim hayatın mantığını bulmayı.
Gökyüzünü seyrettim uzunca,
bulutlarda bile acı bir hüzün var.
Denizleri hayal ettim,
onlarda her gün ağlıyor.
Yollara baktım,
onlarda kendi çamurlarında yok olup gidiyor.
Sonra aynaya baktım,
sensizlikle yüz tutmuş,solgun yüzüme...
Hem kendine ağlıyor hemde sana,
hem kendi çamuruna batmış hemde senin hüznüne.
****
Donduruyorum zamanı...
Gidilebilecek her yere gitmek istiyorum.
Oysa biliyorumki sen tutyorsun beni,
seni bir daha göremeyecek olma korkusu tutuyor.
Gidemiyorum...
Gerçeğin çamuruna bulanmış yanlarımı gözyaşlarımla yıkıyorum
ve kalıyorum burada...
Burada kendim olmayı bile beceremiyorum.
Kimim ben.?
Neyim.?
Yaşamışım ya da ölmüşüm ne anlamı var.?
buradayım ya da değilim ne farkı var.?
Geç kaldık sevgili..!
Geç kaldık kalkan son zamana.
Zamanda bizden başka herkes var.
Ben ömür boyu o zamanın bizide alması için bir gün
geri gelmesini bekleyeceğim.
Sense hiç bilmediğim yerlerde yeni zamanlar arayacaksın,
kendine.
Ne zaman beni düşünsen,
göreceksin...
Göreceksin işte,gözlerine asılı kalmış yüzümü.
Anladım artık bir damla gözyaşına bedelmiş kefenim...
****
Toğrağım gözlerinde biriktirdiğim son cennet.
Hayat bana gözlerini yaşatmayan bir cehennem.
****
Şimdi yüzüm yokluğun kadar canlı,
yanlızlığım kadar solgun,
yüzüm yine kaldı burada...Son durakta...
Güneşle beraber batıyorsun,tepenin ardına.
Ruhumu daha bir kaybediyorum bu anda...
****
Biliyorum bir gün yeniden doğacaksın,
başka çaren yok...
Bir gün yeniden bulacağım kayıp ruhumu,
başka çarem yok...
İşte o gün,bildiğim herşeyi unutacağım.
İşte o gün,yeniden doğacağım hayata.
İşte o gün,
gerçeksiz,acısız,sonsuzluk olan yerde yeniden varolacağım...
Gözlerimi açtığımda başımda sen olacaksın.
Üstümde ise beyaz bir bez parçası...
İki damla yaş süzülecek gözlerimden.
'bir ölünün gözyaşları'diyeceksin...