Bir Ölünün Düşleri V! .. Şiiri - Muslim ...

V. Düş: Sardunya Kokusu Ölüm....!

Beynimin her kıvrımında
ö l ü m gezinir şimdi...

kayıp kentin uyuyan güzelini
uyandıran kimdi...

aşık olan benliğim
ucu kör bıçakla
bir bir delindi...

gitmeyi istiyorum
askıda duran
bin türlü ölümlerden bir tanesini
sadece bir tanesini alarak...
güneşin doğduğu yere doğru
yani maşriku’l-aksaya doğru...
merak bataklığına düşmeyin...
sonra...s e s s i z c e...sessizce...
mağribin en aksasından doğacağım...

bu ilizyonlar denizinde
büyük bir dalga şaha kalktığı...
...................ve.......................
yalanlar kentinin en orta göbeğinde
k ı y a m e t k o p u n c a...
üzerinize doğacağım...
karanlık bir....../g ü n e ş/...gibi...
doğunun batısından? ...!

işte o zaman...
şehir ölüm sessizliğine kapılır...

ve siz doğuşumdan
habersiz kalacaksınız...
oysa yalan haberler
ortalığı bir sel gibi götürürken...

kasırga...şimşek...yıldırım...
.................yağmur...kar....sis....duman....
her şey içiçe...ama herşey...!
................../ıssızlık..kuraklık...açlık...susuzluk.../

gökyüzünü bir vaveyla alır...
çığlıklar üstüste yığılır...
arşa değer başım...
ben altta kalır...
...._________________/ezilirim.../....

birden bir ses...
boynuzdan yükselen bir ses...
kulakların zarlarını yırtacak sanki...
hayır! -yırtıldı bütün zarlar...-
artık hiç bir şey duyulmuyor...
bütün frekanslar anlamsız...!

o da n e...! ?
yüksek bir yamacta
biri boynuza
g ü m l e t i r c e s i n e ü f l ü y o r...
kimmiş diye soruldu...

düşündüm...düşündüm...
düşünce ufuklarımı aştım...
o İ S R A F İ L ‘di...

işte...!
ilk defa Ö L Ü M bu şehrin sokaklarında
koşacak...
köşede bulduğu her canı alacak...
her şey hareketsiz kalacak...
ben bile...-ben kimim ki? ! ...-

ölüm bütün ağırlığından
s i l k e l e n e r e k...

.................ve siz...............
bir çocuğu
kollarımda can verirken göreceksiniz...
ben ağlamadan
dimdik duracağım...
gözlerimin önü kuru...
ben d i m d i k durarken...
ansızın...
................/ölümün o şahane s i l l e s i.../
___________ensemde patlayacak
ben yüzükoyun
yavaşça yere serileceğim...
ölümü aradığım sokaklarda...
......
____......
________......
............................/s a r d u n y a k o k u l u ö l ü m...! /
gezinir tepemde...!

-ah! ah! ah!
bitti her şey...
sus/konuşmama hakkına sahipsin...!
avukatınla görüşme hakkına sahip olabilirsin
ama sen susmalısın...
avukatın konuşacak sadece...
ama sırası gelirse...
şimdi git şurada sıraya geç...
avukatım nerde...?
oraya giderken sana bir kitap verecekler...
eeee.........ne olacak o kitap?
sus be! biraz sabırlı ol...
yıllarca nasıl bekledin...?
iyi bak o kitaba...
kitap verilirken dikkatli ol...
sağ tarafından mı...?
sol tarafından mı...?
yoksa arkandan mı?
verilecek...?
ona göre düşün...
ben gidiyorum...?
duuur! bir şey soracağım...
aaaavuuuuukaaatııım! nerde?
o k i t a p... !

yavaşça bulutların arasından kaybolup gitti...!

__________.../ne kadar hazin kapanıyor perde.../!

“Gözlerimi araladığımda o karanlık düşün bittiğini görünce kendime yıllar sonra gelebildim. Ne korkunç bir düş/üş/müş... perdenin arkası nasıldı kim bilir? Baharı unutmuştum. Kış gelmemişti hâlâ...sonbahar can çekiyordu. Ben ağlıyordum. Gün sararıyordu, yaz kızıllaşmıştı. Ben unutuldum...şimdi o korkunun verdiği ağırlıktan abdest alıp, yıllarca günah deryasında yüzdüğümü hatırlayarak tövbe ettim. Defalarca tövbe ettim...ve alnımı secdeye düşürdüm sakince...! ”

Şam
2005