Bir haber daha aldım dün
Bu kez yüreğim daha fazla sızladı
Ölüm örtüsü
Ölüm duygusu
Ölüm korkusu
Ey Dost!
Her yanımı kapladı
Bu kez yüreğim daha fazla sızladı...
Kucağına otururdum her yaz
Temiz ellerinden meyveler yerdim
Her yemekten sonra kahvesini pişirir
Bir tepsi içinde önüne getirirdim
Sevinç yanardı yaşlı gözlerinde
Titrek ellerinde bir fincan lezzet
Yufka yüreğinde kim bilir neler taşırdı
Bu kez yüreğim daha fazla sızladı...
Bir bacağından başka her şeyi vardı
Güneş kudretini göstermeye başladığında
Ara sıra gözleri bir yerlere dalardı
Bir yerlere kaçardı
Kimse anlamazdı...
Yorgun omuzlarını ovardım akşam üstleri
Gençliğini anlatırdı özlem duyarak
Daha yaşayacak çok şeyi vardı
Toprağa daldı
Bu kez yüreğim daha fazla sızladı...
Artık yazlar bilmem nasıl geçecek
Avlu kapısında ürkek bakışları
O, çağıran içten sesi
Bir daha bulamamayacağım
Bavulları fırlatıp
Kucağına koşamayacağım...
Şimdi ne yapayım bilmem
Ağlamayı bilmem
Yas desen bilmem
Bu vedasız gidiş
Aklımı başımdan aldı
Ey Dost!
Bu kez yüreğim daha fazla sızladı...
Kayıt Tarihi : 16.12.2005 15:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ama ben hiç birinde bukadar yalın ve içten olmayı beceremedim.Ne şanslı biriymişki ardında böyle bir dost bırakmış,tebrikler hocam
Bu kez yüreğim daha fazla sızladı...hüzünlü siir...anlatim olarak güzel siir...yakup icik almanya
TÜM YORUMLAR (4)