Bir Ölümün Peşinde Koşmak...

Bir Ölümün Peşinde Koşmak…

Yarı baygın bir umut yeşeriyor gözlerimde.
Herkes bir hayatın peşinden koşarken,
Ben kendi ölümümün peşinde koşuyorum.
Seni senin uğruna terk ettiğim günden bu güne.
Yüreğim hiçbir bahaneyi kabul etmiyor,
Yaşamak niyetine…

Takvim yapraklarına düşüyor sızın.
Sen benim gönlümdeki en sevimli hırsızım.
Arsız bir çocuk gibi köşelerde bekliyor hayalin.
Ne zaman dalgın bir anımı görse,
Hemen çıkıveriyor gözlerimin önüne.
Sonra hatırlamaya başlıyorum bir bir.
Yürüdüğümüz yollara düşüyor ayak izlerim.
El ele dolaştığımız bahçeler geliyor aklıma.
Döndüğümüz her köşeyi yeniden dönüyorum.
Yapayalnız, bir başıma…
Tanıdığım herkes bir umudun peşinden koşarken,
Ben kendi ölümümün peşinden koşuyorum.
Attığım her adımda,
Seni, senin için terk ediyorum…

Vazgeçmek hiç bu kadar kolay olmamıştı.
Yaşamaksa hiç bu kadar zor,
Yine bir eylül gecesi,
Vazgeçip gitmenin,
Yani terk etmenin yıldönümü bugün…
Ben yeni bir şiirin,
Yani bir vasiyetin,
Senli cümlelerinde geziyorum.
Her hecede seni bana,
Beni bir mezar taşına yazıyorum.
Adına şiirler yazdım yıllarca.
Yıllarca yokluğunun içinde buldum seni.
Şimdi yokluğumun yanına gidiyorum.
Herkes bir hayat peşinde koşarken,
Ben kendi ölümümün peşinde,
Seni senin için terk edip, kayboluyorum…

11.03.2009 / 01.53