Bir Ölüm Kadar Geciktim Şiiri - Kronik Vaka

Gülümsemen biraz gece,
Birazda geceyi yakan
Ateşböceği aslında
Biraz turuncu biraz sarı
Biraz da sen

Sabah 5'te doğan güneşsin biraz
Ya da gecenin zifirindeki o pasparlak ay
Yere uzanıp saatlerce izleyeceğim gökyüzüsün
Bisikletimin sepetine taktığım
Mavi çiçeklersin

Eski bir mahallenin tozlu kaldırımları
Göz kırpıyor şimdi sana
Eteklerinin pilelerini savura savura
Geçtiğin sokaklar
Maziye duyulan derin bir özlemi hatırlatıyor bana
Gülüşlerini hatırlatıyor
Susuşlarını da...

Oysaki bilsem
Ateş böcekleri yanmayacak bir daha geceye
Gündüz olurdum
Bilsem ki gökyüzü suskun suskun ağlayacak
Bulut olurdum yağma diye
Sen olurdum...

Saçlarına değen güneş
Her geceye değiyormuş
Bunun için bir ölüm kadar geciktim