- Ender Sarıyatı için-
O,
hep nemli bir ışıltıyla gözlerinde
hüznü ve umudu kuşanıp
gezdiği -iş yeri- kapılarında
en namuslu isyanların adı
aşklardan ve acılardan damıtıldı
yüreği şiirin uçuşan alfabesi
yirmi dokuzuncu harfe varamadan
nasıl da solup gitti
O,
için için kanayan bir anı
öksüz kalırken kitaplıklarda
Soyut ve Halkın Dostları
yüzünden açan imge seyrilmesiyle
mermi gibi taşıdığım beynimde
yıllardır derinleşen yıkıntı.
1976
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 08:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!