Bir ölüm gibi saran kara bulutlar öfkesiyle
Hasta bakışlı, titrek ruhlu yalnız kar adamların
Yalnızlığında
Fırtınası durulmaz ruhun heyecansız yıldırımlarında
Hayallerden süzülüp gelen – öfkesiyle, ilk heyecanıyla –
İlk sendin.
* * *
Soğuk kış gecesinin titreyişinde
Daha inmeden yere çatlayan her damlacığın
Zerresinde
Kalbin duraksamalarında, yorgunluk atmalarında
Kayıplara karışan – gecede, inmeden yere zerrede –
İlk sendin.
21.01.2000
Nurettin SakinKayıt Tarihi : 7.9.2004 19:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Sakin](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/07/bir-olum-gibi-saran-kara-bulutlar-ofkesiyle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!