Derdest edip yatırıvermişler toprağa
Hafifçe döndürmüşler bedenlerini sağa
Görmez gözlerle bakar iken uzağa
Solduruverdi yaşamı kuru bir ölüm.
***
Sor onlarda ne isteklerle doluydu
Hepsininki tükenmez bir ömür yoluydu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta