Bir Ölüden Mektuplar- 1 (Karıma)

Normal şartlarda sana,
asla bu kağıdı karalamazdım.
Bakmaya yüzüm yok ki,
yazmaya yüzüm olsun.
Aslına bakarsan kaybedecek,
pek bir şeyim de kalmadı.
Yaptıklarımdan sonra,
Arkamdan okunmak için dua da istemiyorum.
Hepinizi çok üzdüm.
Galiba üzülme sırası bana geldi.
Terk edildim hemde mutluluğu,
Bulduğumu sandığım sırada.

Bir tanem çok acı cektim. Hala da çekiyorum.
Artık yolun sonuna geldim derken,
yeni bir yolun başında buldum kendimi.
Eğer bu mektup eline geçerse,
çok uzun bir yolculuğa çıkmış olacağım.
Beni nasıl hatırlamak istersen,
Öyle hatırla.Affedebiliyorsan, affet.
Eğer affedemiyorsan, tanrıya havale et.

Çok yakında o'nun terazisine çıkacağım
nereye gittiği mi sorma.
gerisini ben de bilmiyorum.

Yine de beni affetmeni isterdim.

H. Cevat Kartal

02-06-2006-Cuma