Niçin? Lal olur bahtı, öyle bir an gelir!
Karanlık gibi soluşu renklerin.
Hiç bir şeyde olmayan tat ve daima eksilen
Bir tufan gibi, bir deprem, bir kıyamet
Niçin? Ömürden insanı hebaya atarda,
Unutur tanrı bile, nerde melekler?
Nerde göğün şefkati? Hani huzuru yeşilin!
Bütün sebepleri mutluluğa bağlayan,
Hani o çağların ötesinde ki başlangıç
Hani o güzellik!
Ve ardı kesilmiş lütuflara,
Ne kanacak, artık nede anlayacağım.
Anladığım, yanaklarımda eriyen suyun tuzunu
Ölçüsüz harcayan ayarsız gözler.
Anladığım, içimde malzemeden çalınmış
Tekleyen bir pompa ve iskeleti
Çoktan pasa durmuş,
Safi bir beden, bir yokluk olduğum.
Niçin? En kötü haliyle mutluluk görür
Her vakit;
İçkiden, küfürden, çalmaktan
Bir vakit adını zikirsiz ve her vakit günahı
Ulu orta!
Ömrü sıcak baharlarda eriyen
Niçin? O kadar mutlu!
Ne için?
Harcanır yüreği dilsiz hiç konuşmayan
Hangi sebeple revan dünyada unutulur!
Nedendir bu muaf? Kimler kayrıldığından!
Onlarıda kaplar toprak, beni de
Bir olmayan bahta bin lanet olsun!
Kayıt Tarihi : 18.11.2013 12:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!