Çayı çok severim.Herkes bilir bunu.
Olmuyor ama böyle.Bırak artık, gel buluruz birlikte olurunu.
Söz, ben demlerim akşam çayımızı.
Birlikte yudumlarız işte, zile basan olursada açma;
Sonra hatırlarız soranlarımızı.
İstediklerim bu kadar.
Bir ölçek sen, bir bardak çay, birde ikimiz demlenmiş bir ev...
Çok mu?
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 05:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!