Dışarıda kar var. Tane tane düşüyorlar.
Her şey bir ile başlar. Bir kar tanesi... Sonra bir tane daha, Sonra bir kaç tane daha. Birikir, birikir ve bir bütünü odaklar. Birler, bir yekûn tutar. Bir olanı odaklar. Bir olan Allah var. Bir bir düşüyorsa, bir çığ gibi tepemize inmiyorsa karlar. Bir olan Rahmet var.
Dışarda kar var. Ölümün beyaz masumsu gömleği kaplamış her tarafı. Ne kadar masum görünüyor değil mi. Bembeyaz yumuşacık. Ama gir karın içine bir bak, iliklerin donacak. Seni ölümün soğuk nefesi saracak. Ben içerdeyim, kar dışarda. Bu işte bir merhamet var
Dışarda kar var. Bugün bembeyaz dünkü kara toprak. Ne kar ebedi, ne kara toprak...Ölümün öleceği güne kadar her şeyde bir zeval olduğu belli. bu iste bir hikmet var
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta