Bir Olan Şiiri - Sinan Kureşoğlu 2

Efendim
1991 yılının Mayıs'ın da doğdum
Çölün kapısı bir beldede.
Bizim oralarda
Çocuklar çukur kazardi
Meydan kavgası yapardı
Uyutup bakkalcıyı
Ciklet çalardı.
Biraz büyükler severdi
Çok masum değildi
Ama idare ederdi.

Büyümeye yakın ben
Göçtük o beldeden
Açılan çukurlar
Sevilen kizlar
İçilen sigaralar
Kaldı aklımda
Ara ara hatırlarım
Hepsi kursağımda

Vardığımız yer
Tipik günümüz dünyası
Bizde selam verilir
Alışık insan bünyesi
Orada insanların künyesi
Menfaatin ülkesi

Bir kere evden çıkarsın
Nereye sürükler seni zaman
Sonra çok değişti mekan
Her durakta ayrı racon
Suretleri farklı insan

Oturup düşündüm
Kişiliğim isyan etti
Bozuldu ahenk
O sıralar halim
Bipolara denk

O saçmalık ağında
Ömrün baharında
Saclarım daha ağarmadan
Gökyüzü kararmadan
Titizlikle tuttu elimden
Biriktirdiğim her an

Ötelere duyulan özlem
Gozle görülen gizem
Zorunlu kıldı
Mecbur olan soruyu
Kimim ben ?
Nerede Rabbul alem?

Önce evi badana ettim
Tavanı yukselttim
Sular titredi.
Kirler tedirgindi
Gelen kimdi ?
Teşrif eden Rabbimdi

Rab gelirse
Boya kokusu yayılır
Uzun mesafeden duyulur
Hemen görülür
Hakkın boyası
Aynalarda belirmez kimyası

Çok dustum
Çok kalktım sonra
Annem gibi sandım Onu
Konuşur sandım benimle
Konuşmadı haliyle

Sonradan okudum
Keşfettim kader kitabinda
Konuş ,konuşan benim
Yürü,yuruyen benim
Kanma görünen aleme
İşin asli benim

Hasılı kelam
Anlam katmak isteyen kendine
Ulaşmalı Rabbin vahdetine
Bu aslında bir emir
Hak Zahir
Hak Kadir

Ya Rab ya Vahit
Zatıyla Vitr
Hakkıyla Ehad
Olsun sana hamd
Rasuluna salat