Bu aralar dışardan bakıyorum kendime baktığım ben miyim yoksa benden kalan mı bilmiyorum sanki herkes Bana ayıp etmiş gibi bir benmişim bu dünyanın aldatılanı gibi geliyor. kendimden çıkıp başka insanlara bakınca fark ediliyor bu düşüncemin altındaki hakikat aslında herkes herkesi aldatıyor kimse kimsenin zerre umrunda değil sanki herkes gün içinde sadece vicdanını yumuşatıyor hepsi bu.
Yalandan tebessümler yağdırıp her şey on numara gibi davranmakta üstümüze yok
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta