Bir yazan okuyan paradoksu da, yazarın okurunu; okurun da yazarını; seçme ayıklamaya tabi kılar olmalarıdır. Bu seçme ayıklama tek taraflı değildir. Ancak çok ticari oynanan bir çalışma, genel kalıp olan düzlem seviyesine oynayışla, sadece ticari ve popüler olur. Şan mı, şan alır. Şöhret mi, şöhret kazanır. İnsana veya insanlığa bir şey verir mi? Orası kuşkulu!
Nasıl doğada bir seçme ayıklama dediğimiz seleksiyon ilkesi çalışırsa; bunu hayatın pek çok alanı gibi okur-yazar karşılaşmasında da, görmemizle aynı ilke iş başındadır. Pekiyi de bu seçme ayıklama işinde belirleyici olan şeyler neler olabilirdi?
Bir kere yazarın işlediği konunun okur ilgi odağında olup olmaması okuryazar ikileşmesinin bir seçme eleme yöntemidirler.
Yazarın anlatım dili ile okurun anlama dillerinin farklı oluşu, okurun yazarını seçmesi; yazarının da okuruna hitap ediş seçiciliklerinde bir eleme yöntemidir. Okurlar neredeyse okur sayısı kadar anlama dili çeşitliliğine sahipken; yazarlar da neredeyse yazar sayısı kadar, anlatım diline sahiptirler. Bu nedenle, bu tip okur-yazar seçkisinde içerikten çok iletime dili tercih nedeni olur.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta