Bir Öğretmenin Meyveleri Şiiri - Tuba Göksu

Emek verdin,çaba gösterdin,
Bir tohum diktin yeşerttin
Hiç korkma! Başardın
Şimdi meyvelerini yeme senin hakkın..

Ağarttığın her saç teli için
Bir cevher yarattın;
Geleceğe hayırlı,
Yeni nesiller kattın..

Göreceksin boşa gitmediğini,
Emek verip yetiştirdiğin tohumların;
Çünkü şimdi onlarda senin gibi
Emekçisi çocukların...

Bir gün yolun düşüpte,okula gittiğinde,
Sevinçli bir ''hocam'' sesi işittiğinde,
Dalarsın gerilere onun eşliğinde
Hatırlarsın Ahmet'tir o seni hüzünlendiren..

Bir gün yolun düşüpte,doktora gittiğinde,
Doktor gelip şefkatle elini öptüğünde,
Hatırlarsın onun Ayşe olduğunu,
Yüzünden hiç gitmeyen gamzesinden..

Bir 24 Kasım günü yalnız dolaşırken,
Elinde bir demet gül sana uzatırken
Öğretmenler gününüz kutlu olsun derken
Hatırlarsın onu o tatlı sesinden,
Öğretmenim diyen sıcacık nefesinden..

Anlarsın o zaman tohum meyve vermiş,
Emeğin,çaban boşa gitmemiş,
Dünyada her ağaç senin emeğinle yeşermiş
Hiç korkma dünya yeşillenmiş..

Sizleri hiçbir zaman unutmayıp,
Sözlerinizi aklımıza kapayıp
24 Kasım'ı karşımıza alıp
Anıyoruz sizleri en yüce sevgimizle
Ödenmiyor asla hakkınız bir demet çiçek ile....