Bir öğretmen sevdim.
Ben küçücük, her şey kocamanken...
Sihay önlüklerin renkli zamanlarıydı,
Küçük mutlulukların kocaman kahkahalarında,
gözlerimin ışıldadığı zamanlardı...
Bir öğretmen sevdim,
Kara tahtaların beyaz tebeşirleri,
Sapsarı güneş, yemyeşil ağaçlar, kıvrılan bir nehir ve bacası tüten bir ev çizerken...
Bir öğretmen sevdim.
Adımı her söylediğinde ne kadar da önemliydim,
Her günaydın dendiğinde, günler hep aydınlanırdı..
Her aferinler birer madalya gibi takılırdı boynuma...
Tüm çocuklar arkadaşken,
Sözcüklerin aynada yansıdığı, kestanelerin mektuplarda kebap olduğu zamanlardı.
Bir öğretmen sevdim,
Ali ata bakarken, plastik topumuz patlarken ve sobamızı öğretmenimiz yakarken...
Bir öğretmen sevdim.
Kızların utangaç gülüşlerinde, kim olduğumuzu ararken..
Mutluluk, çocuksu masumluğunda yüzümüze vururken...
Öğrenmeyi, sevmeyi sevdiğimiz zamanlardı.
Bir öğretmen sevdim,
Yerli malı haftalarında, az çeşitle zengin sofralar paylaşırken...
Bir öğretmen sevdim.
Pamuktan sakal yapıp, Nasrettin Hocayı oynarken..
Kaşıkta yumurta taşırken,
Çuvalla zıplayıp yarışırken..
Paçamıza sıçrayan çamurların, kuruyunca
taşa dönüştüğü zamanlardı..
Bir öğretmen sevdim,
Elle çalınan zillerin nağmeleri şarkılar fısıldarken...
Bir öğretmen sevdim.
Gökyüzünden daha mavi gözlere bakarken..
Sarı saçlar, buğday başaklarında canlanırken..
Sınıfın başköşesinde sürekli bana bakan, Başöğretmenle, tanıştığım ilk zamanlardı..
Bir öğretmen sevdim,
Kırmızı beyaz bayrak altında, özgürce on kıta göğsümüz kabarırken...
Cihangir kaya - Kasım 2020
Cihangir Kaya 2Kayıt Tarihi : 20.11.2020 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!