Bir öğrencinin öğretmene vasiyeti

Vefat eden öğrencimiz Arife Bahar'ın anısına ithafen;

Okula gidemedim çok hastayım,
Öğretmenim bana kızmasın anne.
Dersten geri kaldım diye yastayım,
Deftere beni yok yazmasın anne.

Kara cahillik dönemimiz bitsin,
İyi olan çocuklar derse gitsin.
Öğretmeninimiz bana dua etsin,
Hastalığım fazla azmasın anne.

Derslerine çalışıp kafa yorsun,
Bilmediği konuyu ona sorsun.
Çocuklar yerinde usluca dursun,
Öğretmenimizi üzmesin anne.

Kitabımı elime alıyorum,
Onun espirisine gülüyorum.
O bizleri çok sever biliyorum,
Öğretmen bizlerden bezmesin anne.

Onun moralini bozmak istemem,
Durumumu ona yazmak istemem.
Ben öğretmenimi üzmek istemem,
Kötü olduğumu sezmesin anne.

Arkadaşımın kulağı çınlasın,
İşlenen konuyu güzel anlasın.
İçeri girip dersini dinlesin,
Çocuklar dışarda gezmesin anne.

Hayatı boyunca sağlıklı kalsın,
Ben hastayım ama o sağlam olsun.
Hayat boyu öğretmenim hep gülsün,
Benim derdim onu ezmesin anne.

Birbiri ile döğüşüp çatmasın,
Çocuklar yerlere kağıt atmasın.
Öğretmenimin üzeri batmasın,
Tepeşirin tozu tozmasın anne.

Sınıfın şöyle ortasında durup,
Gülerek aklından denklemler kurup.
Sıra ile çarpım tablosu sorup,
Kalemle adımı çizmesin anne.

Yusuf ile üstüme çiçek dizsin,
Mezar taşıma öğrencimdi yazsın.
Ölüyorum mezarımı o kazsın,
Sakın ha başkası kazmasın anne.