Hergün kendine özgü bir saati olmalı insanın,
Bir bankta oturup kendini dinlediği.
Mesala mevsimlerin en hoyratını yaşamalı,
Üşümeli,
Kendi iklimini, kendine ait kışını yaşamalı.
Güneş ısıtmamalı bedenini.
Yağmurlar, göğün damarından kopmuşçasına üzerine yağmalı.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta