Yar… yar…
Bir offf çeksem
Göğsümden kopup giden
Duman duman hasret
Karşıdaki dağlar yıkılır
Taş taş sabrım dökülür ovaya
Yerle yeksan olur suskunluğum
Bir offf çeksem
Geceler korkar benden
Ay utancından yüzünü örter
Yıldızlar saymayı unutur
Çünkü içimdeki sevda
Hiçbir hesaba sığmaz
Yar…
Adını anmasam da
Kalbim seni bağırır
Dilim susar
Yüreğim isyan eder
Bu nasıl bir bağdır
Ne kopar, ne çözülür
Bir adım atsan
Ömrüm yürür sana doğru
Dur desen duramam
Git desen kalamam
Ben seni
Yol bilmişim, kader bellemişim
Sevda dediğin
Bir ateş parçası değil sadece
Bir ömürlük yanıştır
Kül olsan da vazgeçemem
Yanmışsam da dönmem
Gözlerin…
Bir bakış değil
Bir ferman
Boynum eğik, hükmün başım üstüne
Ben çoktan
Teslim olmuşum sana
Bir offf daha çeksem
Dağlar değil
Ben yıkılırım
Ama bil ki
Bu yıkılış
Senden yana olur
Ey yar…
Ben seni
Eksik dualarımda
Yarım gecelerimde
Ve en çok
Sessizliğimde sevdim
Bu sevda
Ne akla sorulur
Ne zamana bırakılır
Bu sevda
Canla yazılır
Kanla mühürlenir
Ve bir gün
Adım unutulsa da
Sesim kesilse de
Bu sevdayı bilen bilir
Çünkü bu yürekten dökülen sözlerin altında
Bir kul imzası vardır
Bir sevda mührü vardır
—Kul Ortak der ki:
Sevda
Boyun eğmek değil
Boyun eğdiren bir kaderdir…
KUL ORTAK
Baki OrtakKayıt Tarihi : 31.12.2025 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!