Henüz evrimini tamamlamamıştı aşkımız,
Gönül gözümle sevdim seni
Başımı göğsüne dayayıp ağladım
Senin haberin bile olmadı.....
İnsanı kahreden imkansızlıklardır,
Sana ait olmadığını kabullenmek.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
haberin varmı türküsünü hatırlattı bana....ne hüzünlüdür haberi olmadan o hüznü yaşamak,yalnız başına kalmış bir ağaç gibi tutunur toprağına ama etrafındaki tüm dostları gitsede o sevdasının deminden alır tüm gücünü....kutlarım.
Şiirinizi okurken bir offf ta ben çeksem dedim...Galiba içte biriken yoğunluklar, dildeki oflarla ifade ediliyor..
Yüreğinize sağlık + 10
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta