gökyüzünün mapus damlarında mahkum olan gözlerim. mazinin anılarını değil, senin nefesini özlerim, anka dağının zirvesinde bir tek oda bize yeter merdivensiz çıkarkan yuvamıza, ayaklarım sen varsan yanımda asla yorulmaz, kalıplaşmış yarın gelecekleri gönlüm asla aldırmaz, güneşin ısısı olmasada be gülüm sen varsan hayatımda,bu yürek asla ağlamaz, nikahımda bile güneşş,,şahidimdir benim başka bişey olamaz, vagon yükü olsa bile sırtımda taşırım seni bilki, bunu ne gökyüüzü nede güneş anlamaz,
Ferhat ÇetinKayıt Tarihi : 18.11.2011 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!