ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 20 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Bir nüfus katibi vardı Çınar’da
Öylesine yalnız, öylesine garip
Türküler söylerdi kendince…
Gün gelir gözyaşları
Sıramsı dizilirdi gözlerine
İçinde yara eden sılanın izlerine…
Bir nüfus katibi vardı Çınar’da
Sevda çekti neden sonra.
Neden sonra anladı sevdayı
Kalbine ateş damladı…
Kendince yandı gönülden
Duman duman oldu gördüğü
Yaşlandı gözleri kendince…
İlahi sevdi sevdiğini
Tutmadı eli, dönmedi dili
Sevdikçe yandı derinden
Yandıkça kayboldu kederinden…
Bir nüfus katibi vardı Çınar’da
Neler sonra kaybetti sevdiğini
Günler hasrete geçti muttasıl
Gözyaşını içine,
Duygusunu kalbine
Döktü fasıl fasıl…
Yalvardı yaratana günler boyu
Cahit Sıtkı girdi duygularına zamanca
“Ölüm Allah’ın emri, ayrılık olmasaydı”
Bir nüfus katibi vardı Çınar’da
Şimdi mahzun
Boynu bükülmüş
Kan dolmuş yüreciğine ılımsı…
Gençliği sevdaların
Kucağında dökülmüş
Kim derki dünyada ebedi
Gençlik hayatmış kalımsı
Ele geçmeyen kudretmiş lakin
Teşrin yapraklarınca sarımsı
Gurbetin yollarına sürülmüş…
Muhip Erdener SOYDAN
16 Ağustos 1965 Çınar –DİYARBAKIR
NOT..
Rahmetli babam, bu şiiri yazdığında Nüfus memuru olarak Diyarbakır ilinin çınar ilçesine atanmış ve orada görev yapmıştır,,,
Vecdi Murat SoydanKayıt Tarihi : 28.7.2011 13:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!