Bir Nokta İnsan Şiiri - Yahya Cumhur Tapcı

BİR NOKTA İNSAN

Evrende bir nokta bütün mahlûkat
Yeryüzünde canlı cansız
Çizgiler, yazılar, izler, art arda her şey
Sınırsız, şekilsiz, somut, soyut
Karmaşık birlikteliklerle iç içe,
Sarmaş dolaş manalı derin bakışlar,
Sayısız renklerle buluşur desenler,
Somut bir varlığa dönüşür
Noktalar…

Çizgiler arasında kaybolur
Yoklara karışır çizgilerde insan.
Kavisler, iniş çıkışlar dolaşır âlemi
Renklere, desenlere karışır duygular.
Umutlar, düşünceler canlanır şekillerde;
Şekillerde hayat bulur renkler, desenler
El ele, göz göze, gönül gönüle,
Noktalar âleminde her şey,
Bir bilinmez nokta insan…

Başlangıçsız ve sonsuz,
Uçsuz bucaksız bir çizgi
Boyutsuz, sıfatsız, evrende bir hiç,
Varlık âleminde kayıp bir nokta,
İnsan…
Yokluğa mahkûm bu keşmekeşlik içinde

İç içe bütün mahlûkat, iç içe insan,
Soluk çizgiler içinde kayıp bir nokta.
Hiçlik dünyasında hakikat,
Varlık çizgisine kavuşur
Eşrefi mahlukat olur insan…

15.12.2018