Bir Nisan yağmuru aktı, gözlerimden,
Derinden, çok derinden...
Belki de kalbimden...
Keşke, senin kadar sevebilseydik birbirimizi...
Ya da senin yarattıkların kadar...
Keşke, tahammül edebilseydik birbirimize...
Keşke sana yeterince inanabilseydik....
Düşünebilseydik seni hergün hergece
Keşke bizi bu kadar bencil yaratmasaydın...
Kendimizden başka herşeyi sevebilirdik o zaman
Utanıyorum, türümün yaptıklarından...
Bizi yarattıklarını yok etmek için göndermiş olamazsın...
Senden sevgi diliyorum, insanlık için...
Bir Nisan yağmuru gibi sessizce üzerimize aksın...
Ve ebediyyen üzerimizde kalsın....
Kayıt Tarihi : 2.9.2004 00:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!