BiR NiSAN iKi BiN üÇ Şiiri - Salman Çelik

az kaldı köpürecek içimde deniz
aşklar mı bitti, umutlar mı azaldı
anlatacak şey yok mu ya da çok mu
ne varsa gidecek içimden
kafama bir arı girerdi
şüpheleri getirirdi beraberinde
şimdi sadece güldürüüyor beni
bu kış öyle soğuktu ki,
gözyaşımı dondurmuş
bahara girerken baktım aynaya
ayrılıklar zinciri,
gökuşakları,
köpürmüş denizler
neler gördüm kendi gözlerimde neler
hasretler mi, üzüntüler mi
haykırası sevinçler mi dersiniz
hovardalıklar mı
her çeşitten bir nevi haykırıştı hepsi
hepsi bir anda yansıdı gözlerimde
yeni bir umuttur bahar bana
yılda dört kere umutlansamda
vazgeçmem
umut güzel şey kayda değer şey
inat olsun umutlanmam lazım
bahar bana ateşleri getirse de
defalarca ölsem de
umutla girmeliyim yaza
hayat aşkıyla girmeliyim
neye yarar yaşamım sonra
esli, işe yaramaz sandalyeden farkım ne olur
şu kağıt andım olsun ki,
umutla gireceğim yaza