Bir nevi Mem û Zin Şiiri - Yorumlar

Oy benim eflatun gecem
Vefakâr yarenim
Yine hüzzamın arka bahçelerinde
Çoğalıyorum körpe düşler içinde
Başım dumanlı
Dünyam dar
Hiçbir hüzünlü şarkı efkârlandırmıyor beni
Senin efkârlandırdığın kadar

Sen
Arapsulu akşamlarda Zin
Ben
Gecenin kahırlarında Mem
Ne seni ne de bu hikayeyi incitemem
Ki sen
İhbar ediyorsun beni ak saçlarıma
Kaç kez teşebbüs edilir bir kenti terk etmeye
Sokaklarının pençeleri geçmişken kafatasıma
Bambaşka kentlerde sevmek seni
Neyi değiştirir ki
Aidiyetimi de anlatsana saçlarıma

Bakma bir bütün gibi göründüğüme
Her sabah aynaya baktığımda
Paramparça görüyorum kendimi
Eksilmeyen hüzünlü bir tını çınlıyor kulaklarımda
Her sabah bir nevi Zin
Her sabah sürgüne gidiyor müeebbetine dilim
Yanmıyor gündüz fenerim, sönüyor kandilim
Söyletme beni
Çolak elim, âmâ gözüm, kan dilim

Efkârdan değil
Efkârdan değil
Bıkkınlığım beyhude bağımlılığımdan
Aslında utanıyorum bu trajik edebiyattan

Ama bilmelisin
Suskunluklar içinde
Kan revan bir sûredir aşkın
Kompülsif bir dağınıklıkta
Darağacında sallanan dört başı mahmur bir ömürdür yaşamak

Sen Zin
Ben Mem
İncitemem...

Efsane gibi!!! çok çok güzeldi..teşekkürler paylaşımınız için...

tatilde çok iyi geldi şiirini kutlarım derin güzel ve iyi dizelerdi kutlarım

harikaaaa,,kutlarımmm

Efkârdan değil
Efkârdan değil
Bıkkınlığım beyhude bağımlılığımdan
Aslında utanıyorum bu trajik edebiyattan

Ama bilmelisin
Suskunluklar içinde
Kan revan bir sûredir aşkın
Kompülsif bir dağınıklıkta
Darağacında sallanan dört başı mahmur bir ömürdür yaşamak

Sen Zin
Ben Mem
İncitemem

Yıldırım Uzun


üstadım ;

yaşamın aşkla harmanlanmış sırlarını anlatan çalışmanızı beğenerek okudum..

kutlarım saygın kaleminizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz

Ama bilmelisin
Suskunluklar içinde
Kan revan bir sûredir aşkın
Kompülsif bir dağınıklıkta
Darağacında sallanan dört başı mahmur bir ömürdür yaşamak

Sen Zin
Ben Mem
İncitemem

BAZI KALEMLER TILSIMLIDIR...

HANGİ DUYGUYA DOKUNSAAA....

KUTLAIDM ....

bu şiirinizi daha önce de okumuştum ve haran olmuştum.....anlatım harika........hüzünlü melodi eskilerden demlenen

tam puanımla listemde şiiriniz....kutlarım

Bakma bir bütün gibi göründüğüme
Her sabah aynaya baktığımda
Paramparça görüyorum kendimi
Eksilmeyen hüzünlü bir tını çınlıyor kulaklarımda
Her sabah bir nevi Zin
Her sabah sürgüne gidiyor müeebbetine dilim
Yanmıyor gündüz fenerim, sönüyor kandilim
Söyletme beni
Çolak elim, âmâ gözüm, kan dilim

Şiir dilinize hayran olmamak içten bile değil sayın üstadım.Öylesine berrak ve netki.Su gibi içiliveriyor hemen.Ahengiyle,anlatımıyla okurunu saldığı o duygu yoğunluğuyla yine mükemmel bir eser okudum kaleminizden.Paylaşım için teşekkür ederim.
Selam ve saygılarımla.+10+ANT.

Arapsu'lu akşamlara karanlık geç iner şair. İnse de bir meltem alır götürür havasını. Geriye kalan bir dostluk söyleşidir anlayana. Halden bilene.
Nice Arapsu'lu akşamları eskitti de bu yürek; bir kendini dost kılamadı kendine. Bir kendisiyle barışamadı oldum olası. Barış iklimlerini soldurdu bile bile. İğneli kuyularda sınadı kendini ve dostluğunu. Ölüm komşu kapısından döndü çok kereler. Uğrasa bayram olacaktı hani. Arifesiz, donanımsız; öylesine bir bayramdı beklediği.
Davulsuz zurnasız zamanlar gecikti, işte. Şiiri sardı hüznün buğusu. Şiir isyanlarda şimdi. Arapsu'lu hiç bir akşam doğuramıyor şiiri. Şiir zorda çocuk. Şiir azapta şimdi. Şiir kendinden menkul aşkları aklıyor hükmünce.
Güzel bir şiir okudum şair. Yüreğine sağlık, kalemin şiir olsun her daim.
Kutluyorum.Tam puan aldın bile benden.

Ne herkes anlayabilir nede yaşayabilir insanı kendinden alan, var olmak ve yokluğa sürüklenmek boyutunda yaşanan böyle bir aşkı…
ama bedeli ne olursa olsun yaşamaya değer yegane duygudur bence…
Yaşamak istediğiniz ‘aşk’sa eğer!...

’Büyük şeyler ya üzerinde konuşmamayı ya da onlar üzerine büyük konuşmayı gerektirir’ demiş bir bilge


MEM Û ZİN efsane olmuş büyük bir aşk hikâyesidir
tıpkı Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin Kerem ile Aslı, Romeo ve juliet ve daha niceleri gibi, bunların hiçbiri görünürde mutlu sonla bitmemiş?…

Hepside engellenen, gölgelenen ve nihayetinde kavuşamamakla efsaneleşen acı aşk hikâyeleridir,
dilden dile bugüne kadar gelen ve kim bilir daha kaç nesil anlatıla gelecek…

Hepsinin özünde aynı duygusal benzerlikler yaşanmış olsa da
‘Her aşk kendi hikâyesini yaratır’
Kendi acısının izlerini bırakır hikâyesinde Sevgili Yıldırım Uzun, tıpkı sizin şiirinizde olduğu gibi…

Sen
Arapsulu akşamlarda Zin
Ben
Gecenin kahırlarında Mem
Olsak da
Ne seni ne de bu hikayeyi incitemem
Ki sen
İhbar ediyorsun beni ak saçlarıma
Kaç kez teşebbüs edilir bir kenti terk etmeye
Sokaklarının pençeleri geçmişken kafatasıma
Bambaşka kentlerde sevmek seni
Neyi değiştirir ki
Aidiyetimi de anlatsana saçlarıma

'Sen Zin
Ben Mem
İncitemem'

Bir farkındalık bir idrak seviyesidir AŞK…

Kutluyorum kaleminizi yüreğinizi sevgili şair, teşekkürlerimle saygı ve sevgilerimle…

yine yıldırım uzun klasiği güzelliği kutluyorum
namık cem