Neslihan: bir garip elmas yüzük ve bir saç tokası...
Neslihan, çiçek kokusu sabahı...
Bu dağınık çarşaflardan,
Kıvrıla, kıvrıla geçtim...
Çıplaktım.
Saçlarımda ağır, saçlarımda Neslihan...
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
helal olsun ne demeli
ben böyle içten şiir, yürekten alkışlıyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta