Bir Nesir Bir Çeyrek Şiir..

Neyin dilencisiyim ben..
Hani şahane kadınlar vardır..
Göz dilenir kendine..
Öyle güzeldir ki bakışları,
Diz çöker önünde saltanatlar
Çünkü güzellik baştan çıkarır,
Ben her tutkunun sonundayım diyeni bile...
Ya da engin yürekler vardır....
Ele avuca sığmaz sandığımız ruhlar
Biat eder huzurlarında..
Yani kısacası şu ki,
Bir şeyin dilencisiysen eğer
Vardır herkesten üstün olan bi yanın..
Ya ben kimim....
Şeffaf bir boşlukta etine ruh üflenmemiş
Ne ham kalmış ne pişmiş..
Tanrının soluğunda can sıkıntısı
ve nesre asılı küskün, çeyrek bir şiir..
Gece bile bakmazken gözlerime..
Soluk tenimi güneş öpmezken..
Hiçbir yaprağı kıpırdatmayan,
Değiştiremeyen hiçbir rüzgarın yönünü
Ve gözlere bıkkınlık veren
Alt tarafı kırma bir arap kızı değil miyim
......................................................................................
Beni sevdiğini söylerdi..beni çok sevdiğini..
Aldandığımdan mı bilmem söylesin isterdim
Öyle çok kadın görmüştü ki..
Dünyada seveceği son kadındım ben..
Belki en kırılganı..en çirkini..en yanaşma bakışlısı..
Ama güzelliğinde kaybolmaktan unutmuştum
Kendi çirkinliğimi
Hadsizdim üstelik..
En akıllısı.. en güzeli..en şahanesi dilencilerin,
dileyemezdi aklımdan geçeni...
Utandım..
Çektim gözlerimi kendimden..gökyüzüne baktım..
kısa metrajlı bir film gibiydi herşey..
Benden de yüzsüz bir karanlık çalıyordu kapısını göğün..
Bir dilenci daha geliyordu güneşin gidişiyle..
Bir dilenci daha sabaha dek
Kalacaktı gökyüzünde...