Bir Nehrin Yükselişi Şiiri - Tarık Torun

A

Kuşlar büyüsün kalpte kim koyabilir yasak?
Şöyle kırlar üstünde gönlümüzce uzansak
Yapayalnız otları ıslatan deli yağmur
Ömrünün coşkusunu azim ile sen yoğur
Kan çanağı gözlerin volkanın krateri
Dağlar aşıran adım yılların alın teri

B

Ne zaman anlar beni gelip halimi bilsen
Bütün kâinat görür görmeyense bir tek sen
Savrulup ırmak boyu susarsın sulu sepken
Gözlerindeki yaşlar başlıyor sabah erken
Gidersin yağmurlarla kırık kalır kanadım
Bir kuğu sekişiyle yürürken adım adım

C

Daha solgun günlere efkâr düşmeden önce
Aralıkta hüzün var dökülür gece gece
Ay ışığı büyütür yamaçta gölgeleri
Kirli sokak üstünden karartır geceleri
Belki uzun sürecek bu bozgunun izleri
Şafak hayran kılarken doğacak gündüzleri

D

Gün sığmıyor takvime dışarda deli ışık
Günleri saya saya adam olmuş bir âşık
Sessizlik sensizlik mi? Korkma avazın çıksın
İnlesin kara dağlar hatta vadiyi yıksın
Her yangının izleri yüreğinde gül tadı
Gülzarın efkârıysa bir dervişin muradı

E

Yalnızlıkla vurulma yürü mahşere doğru
Gözlerinde yıldızlar içindeki o vurgu
Kalk gidelim buradan karmaşık yurduna
En sitemli sözleri doldurup avurduna
Bulutlar perdelese yollarını ne yazar?
Dolunaylı gözlerin sevdadan tünel kazar

F

Konuşmakla sessizlik uzaklaşma ayrılık
Damarında cesaret kanında ılık ılık
Kıpırtısız yaslanış hançerende gurbetin
Duruşun gökler gibi yürüyüşün pek metin
Tutuşan özleminle bir nehrin yükselişi
O kudretin elinde elbet Mevla’nın işi

06.12.2017